سخنرانی دریا صفایی در کنفرانس ژنو
دریا صفایی دندانپزشک ، و فعال حقوق زنان مقیم بلژیک است. صفایی تا کنون در کشورهای مختلفی نسبت به منع ورود زنان به استادیوم‌های ورزشی در ایران اعتراض کرده است.[۱] صفایی به سبب همین اعتراضات، به یک چهره بین‌المللی هم در میان ایرانیان و هم غیرایرانیان تبدیل شده است.[۲]
او به همراه نازنین افشین‌جم فعال حقوق‌بشر، مصطفی عرب، کاپیتان پیشین تیم ملی فوتبال ایران و محمد بیاتی، بازیکن و مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران، به فیفا نیز در رابطه با منبع ورود زنان به استادیوم‌های ایران نامه نوشته است.
صفایی پس از صعود تیم ملی والیبال ایران به دور نهایی لیگ جهانی والیبال، با روسای فدراسیون‌های والیبال اروپایی تماس گرفته و درخواست فشار بر جمهوری اسلامی را برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها مطرح کرده بود. به گفتهٔ دویچه‌وله «در تصمیم رئیس فدراسیون والیبال برای میزبانی ایران در مسابقات والیبال قهرمانی باشگاه‌های آسیا در سال ۲۰۱۵ تأثیری جدی داشت». دلیل اصلی لغو این مسابقات، بازداشتغنچه قوامی بود. در پی این تصمیم فدراسیون، تایوان کشور میزبان این مسابقات شد.[۲][۴]
از دیگر اقدامات صفایی در جریان دیدار تیم‌های فوتبال ایران و سوئد برنامه‌ریزی برای پخش دوهزار تی‌شرتبود که بر روی آنها متنی در اعتراض به ممنوعیت ورود زنان به استادیوم‌های ورزشی در ایران نوشته شده بود.[۵]
زندگی[ویرایش]
صفایی در جریان اعتراضات دانشجویی در اواخر دهه ۱۳۷۰، دانشجوی دندان‌پزشکی در تهران بود. شوهرش، که او هم دندانپزشک بود، از سازمان‌دهندگان عمده این اعتراضات دانشجویی بود. با سرکوب اعتراضات توسط دولت صفایی دستگیر و در انفرادی زندانی شد و همسرش به ترکیه گریخت. صفایی که منتظر محاکمه‌اش بود به صورت موقت آزاد شد. صفایی که حکم زندان در انتظارش بود، به ترکیه و به شهر مرزی وان گریخت تا به همسرش بپیوندد. همسر او توسط پلیس ترکیه دستگیر و زندانی شد. صفایی باابوالحسن بنی‌صدر، رئیس جمهور پیشین ایران که در پاریس اقامت داشت، تماس گرفت و از او درخواست کرد تا بلژیک آنها را به عنوان پناهنده بپذیرد. با قبول این پیشنهاد از سوی مقامات بلژیکی، آنها در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۰ به بلژیک رسیدند. پس از دریافت کردن مدرک دندان‌پزشکی بلژیک صفایی و همسرش کلینیک دندان‌پزشکی در بروکسل و آنتورپ دارند. صفایی در مصاحبه‌ای از زندگی در بلژیک اظهار خرسندی کرده و اظهار داشته که «نمی‌توانم فراموش کنم که زندگی در ایران چقدر سخت است».[۶]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر