چهره سال
محمدجواد اکبرین
دو سال پیش در چنین روزهایی که مطبوعات دنبال «چهره‌ى سال» مى‌گشتند در یادداشتی نوشتم: «در سالى که گذشت ایران “چهره” نداشت. چهره‌اش را با اسید از میان بردند و هیچکس نتوانست اسیدپاش را پیدا کند».
دو سال پیش در چنین روزهایی که مطبوعات دنبال «چهره‌ى سال» مى‌گشتند در یادداشتی نوشتم: «در سالى که گذشت ایران “چهره” نداشت. چهره‌اش را با اسید از میان بردند و هیچکس نتوانست اسیدپاش را پیدا کند».
چند روز بعد تجمعاتى در تهران و اصفهان در اعتراض به اسیدپاشى برگزار شد اما خبرگزاری ایسنا نوشت دغدغه‌ى احمدى مقدم، فرمانده وقت نیروى انتظامى کشور چیز دیگرى‌ست: “تاکنون انگیزه عامل اسیدپاشی مشخص نشده است، ولی بعضا رسانه‌های خارجی و مغرضین سعی دارند این موضوع را به حجاب و عفاف ربط دهند، که این واقعیت ندارد”.
هفته‌ى بعد وقتى اعتراض‌ها بیشتر شد خبرگزارى مهر به نقل از صادق لاریجانى نوشت: “چنانچه کسانی بخواهند به بهانه این امر، امنیّت و آرامش جامعه را برهم زنند، باید توسط نیروهای امنیتی و انتظامی شناسایی و توسط دادستان حوزه قضایی مربوط تحت تعقیب قرار گیرند”. سردار نقدى (فرمانده وقتِ بسیج) هم ترجیح داد بیش از آنکه نگران اسیدپاشى باشد نگران «تداوم فتنه‌ى ٨٨» باشد: «اتفاقات روی داده‌ى روزهای اخیر در اصفهان در پی واقعه اسیدپاشی و جریان‌سازی رسانه‌های بیگانه و فتنه ٨٨ یکسان است». (خبرگزارى رسا)
سرانجام در آخرین روزهاى سال (٢۴ اسفندماه) محمدرضا مقیمی، رئیس پلیس آگاهی ایران از مردم خواست تا “اگر کسی اطلاعاتی در این خصوص دارد، آن را به ما بدهد.” (ایسنا)
این یعنى “هیچ” اتفاقى نیفتاد و همین که توانستند با تهدید و بخشنامه، خطر اتهام را از سر مروّجانِ “حجاب اجبارى” دور کنند آسوده‌خاطر شدند؛ به جایش دهها خبرنگار مزاحم، که سراغ فسادها و پرونده‌های بزرگان را گرفتند زندانی شدند و بعضی از آنها حتی دقیقا معلوم نیست چرا بازداشت شدند و کجا نگهداری می‌شوند…
سالی دیگر سپری می‌شود و بر کرامت و عزت ما هر روز اسید می‌پاشند در سرزمینی که صدها پرونده مشمول مرور زمان و نسیان می‌شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر