۱۳۹۵ خرداد ۱, شنبه

نا توانی وزارت ارشاد در دفاع از مجوزهای کنسرتی که صادر می کند

منصوره فراهانی
رمانلو: به جای وزارت ارشاد، از کسانی مجوز بگیریم که کنسرت‌ها را لغو می‏کنند
لغو کنسرت‌ها در ایران اتفاق تازه‌ای نیست اما در هفته گذشته لغو دو کنسرت مجوزدار «کیهان کلهر» و «شهرام ناظری» در حالی که از حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی  برخوردار بودند، شوک بزرگی به جامعه موسیقی ایران وارد کرد و با واکنش‌های مختلفی از سوی جامعه هنری ایران روبه رو شد.
خبر لغو کنسرت در حالی به کیهان کلهر اعلام شد که او و گروهش در سالن انتظار فرودگاه منتظر پرواز به مشهد، برای اجرا در نیشابور بودند. این کنسرت بدون هیچ توضیحی، با دستور دادستان این شهر لغو شد.
هنوز یک هفته از خبر لغو کنسرت کلهر، آهنگ ساز و نوازنده سرشناس کمانچه ایران نگذشته بود که شهرام ناظری، استاد موسیقی مقامی نیز از لغو کنسرتش در این شهرِ استان خراسان رضوی خبر داد.
«علی جنتی»، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در واکنش به لغو کنسرت در نیشابور گفت که «در حد بضاعت» خود با رییس قوه قضاییه در این باره مکاتبه کرده  و او پاسخ داده که قوه قضاییه خود را مستقل از قوه مجریه دانسته و لغو کنسرت‌ها را بخشی از «حقوق» خود می‌داند.
«حسین زمان»، خواننده پاپ در واکنش به صحبت‌های جنتی، او را دعوت به  کناره‌گیری از مسوولیتش کرد و گفت: «ای کاش بضاعت کناره گیری و استعفا از مسوولیت تان را داشته باشید تا بیش از این برای خود شرمندگی نخرید.»
اگرچه هنوز دلیل لغو این کنسرت‌ها مشخص نیست اما لغو کنسرت‌های مجوزدار در استان خراسان رضوی بارها اتفاق افتاده است. مخالفت‌های «احمد علم‌الهدی»، نماینده رهبر ایران در استان خراسان رضوی با برگزاری کنسرت‌ موسیقی، از عوامل اصلی برخوردهای دفعی با موسیقی‌دان‌ها در این استان محسوب می‌شود. او کنسرت‌های موسیقی را «مطرب‌بازی» و «بی‌بندوباری» می‌داند.

«سروش قهرمانلو»، موسیقی‌دان و خواننده گروه «نیوش» در گفت و گو   با «ایران‌وایر»، به پروسه سخت و هزینه‌بر دریافت مجوز برای برگزاری کنسرت‌ها اشاره می‌کند و این سوال را مطرح می کند: «بعد از گذراندن این پروسه سخت، وقتی کنسرت بزرگانی چون کلهر و ناظری لغو می‌شود، چه امنیت شغلی برای دیگر موسیقی‌دان‌ها باقی می ماند؟»
این موسیقی‌دان معتقد است که توان و نفوذ وزارت ارشاد در دفاع از عملکرد خود و مجوزهایی که صادر می کند، ضعیف است: «به نظر من، بهتر است کل این ماجرا (مجوز دادن) را تعطیل بکنند چون زمانی که شما از پس کار خود بر نمی‌آیید، چرا بودجه‌ای را هزینه می کنید. بهتر است سازوکاری تهیه کنند که ما موسیقی دان ها از همان‌هایی که کنسرت‌ها را لغو می‌کنند، مجوز بگیریم.»
اگرچه دولت روحانی بارها وعده داده که تلاش می‌کند از لغو کنسرت‌های مجوزدار جلوگیری کند اما عملا اقدامی جدی در این مشاهده نشده و بسیاری از برنامه‌های هنری با وجود داشتن مجوز، در نقاط مختلف ایران لغو می‌شوند.
قهرمانلو لغو کنسرت‌ها را عاملی برای دلسردی هنرمندان و مخاطبان هنر می‌داند و می گوید مخاطب به مرور تفریحات دیگر، از جمله رستوران رفتن را بی‌دردسرتر و کم‌هزینه‌تر می‌یابند: «این اتفاق باعث می شوند هم هنرمند و هم مخاطب دلسرد شوند و به سمتی در حرکت هستیم که در نهایت به نقطه ای می رسیم که مجوز می دهند و کسی بلیط نمی خرد.»
البته مشکل موسیقی‌دان‌ها تنها لغو کنسرت نیست بلکه هنرمندان حتی زمانی که در حال اجرای برنامه هنری هستند نیز می‌توانند با مشکلاتی روبه رو شوند:«استرس و فشار روی موسیقی دان، حتی اگر کنسرتش لغو هم نشود، خیلی زیاد است. به طور مداوم به ما می‌گویند این کار را نکن، این کار را بکن و… .  من همیشه با فشار و استرس روی صحنه می روم.»
موانع تراشی برای هنرمندان حتی در حین اجرای کنسرت هم تمام نمی‌شود. در کنسرت «سالار عقیلی» که دی ماه سال ۹۳ در شهر طرقبه برگزار شد، «حریر شریعت زاده»، نوازنده  پیانو گروه پس از اجرای یک قطعه موسیقی، از سن پایین آورده شد و دیگر اجازه به صحنه رفتن را پیدا نکرد.
طرح ممانعت از حضور بانوان نوازنده در صحنه از شهر اصفهان آغاز شد. به گزارش «ایسکانیوز»، براساس این قانون نانوشته، بانوان نوازنده در ۱۳ شهر اجازه حضور روی صحنه را ندارند. این قانون توسط گروه‌های فشار به اداره‌های ارشاد استان‌ها تحمیل شده است.
خواننده گروه نیوش می‌گوید زمانی که روی صحنه اجرا دارد، بیش تر از این که نگران موسیقی و نحوه اجرای خود باشد، نگران است تا حین اجرای برنامه اتفاقی نیفتد که منجر به لغو کنسرت شود.
به نظر می رسد، برگزاری کنسرت‌ها در شهر تهران آسان‌تر از شهرستان‌های دیگر است اما این بدان معنی نیست که کنسرت‌های موسیقی تهران با آرامش تمام برگزار می‌شوند.
قهرمانلو می‌گوید: «مشکلات تهران از جنس دیگر است. در تهران کنسرت گذاشته می شود اما گشت ارشاد هم جلوی درب ورودی مستقر می شود. اگر چه بیش تر مردم در لباس پوشیدن رعایت می‌کنند اما همین حضور گشت ارشاد باعث استرس و فشار روی ما هنرمندان است.»
او توضیح می‌دهد: «برخی از مخاطب‌نماها همان طور که در فوتبال تماشاگرنما داریم، در کنسرت حضور می‌یابند. حضور این افراد می‌تواند باعث لغو کنسرت شود. اما اگر اتفاقی در سالن می‌افتد و کسی شیطنت‌می‌کند، چرا منِ هنرمند باید هزینه آن را بدهم.»
«سعید منتظرالمهدی»، معاون اجتماعی ناجا اعلام کرد که در شش ماه اول سال ۹۴، ۱۴ کنسرت لغو شده بودند که از تعداد کنسرت‌هایی که تعطیل شده، سه مورد خودِ گروه نتوانستند به موقع به محل اجرا برسند، سه مورد را حراست وزارت ارشاد از اجرا ممانعت کرد، دو مورد با حکم قضایی و شش مورد نیزتوسط نیروی انتظامی لغو شدند. او دلیل لغو این کنسرت‌ها را «رعایت نکردن شوونات در اجراهای پیشین این گروه‌های موسیقی» عنوان کرده است.
این خواننده می افزاید: «من به عنوان هنرمند، برای برگزاری کنسرت باید از چندین جا مجوز بگیرم و در نهایت به اداره کل اماکن عمومی می رسم. اماکن پس از مجوز دادن، برای ما نیروی پلیس می فرستد که امنیت هنرمندان را تامین کند اما برعکس می شود؛ یعنی این نیروهای پلیس تبدیل می شوند به فشاری روی هنرمندان. من همیشه در کنسرت‌ها تا لحظه آخر نگران هستم اتفاقی نیفتد و برنامه لغو نشود.»
اگرچه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با رییس قوه قضاییه مکاتبه کرده و «خانه موسیقی ایران» در نامه‌ای به «صادق آملی لاریجانی»، رییس این قوه نسبت به لغو پی‌در‌پی کنسرت‌ها در ایران و مسایلی مانند ممانعت از حضور زنان نوازنده روی صحنه اعتراض کرده اما تاکنون پاسخی از سوی مسوولان قوه قضاییه و وعده‌ای برای همکاری با موسیقی‌دان‌ها داده نشده است. انتظار می‌رود این روند هم چنان ادامه پیدا خواهد کرد. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر